Świeża krew w klubie zawsze dobrze wróży, szczególnie jeśli
jest zainteresowana. Tak też jest z kolegą Kamilem, który onegdaj trochę kiedyś
z nami pobiegiwał , ale teraz zdaje się ma na poważnie plan pewnych wyników na określonych
dystansach i zdaje sobie sprawę, że bez konkretnego obiegania samo się nie
zrobi. To właśnie on wynalazł tę imprezę i choć był to ostatni jej etap to
biegowy . Czyli to co nas interesuje szczególnie ,no i dystans zbliżony do 5
kilometrów też odpowiadający w szczególności koledze. Temat odbywał się na
terenach leśnych w których zlokalizowane
jest Centrum Rehabilitacji, Edukacji i Opieki TPD „Helenów” . Naprawdę fajny
ośrodek z okolicą. My przedzieraliśmy się, prawie” czołgiem”, właśnie od strony
kompleksu leśnego, zasięgając języka od napotkanych biegaczy zarazem posiłkując
się mapą z telefonu. Ale jak to las w każdym kierunku wygląda tak samo, ale
zapas czasowy skutecznie zabezpieczał nas przed stresem dojazdowym. Główny
start poprzedzony był kilkoma wyścigami dla młodzieży na krótszych dystansach.
Nasz wyścig miał odbywać się na około jednokilometrowej pętli. Którą w ramach
rozgrzewki i rekonesansu pozwoliliśmy sobie zaliczyć.
Pozwoliło to nam wykonać
swojego rodzaju rozpoznanie, które z kolei ułatwiło obmyślanie taktyki.
Dopełnieniem jej było również uzyskanie od niektórych ze startujących wiedzy o
ich możliwościach. Początkowo wyglądało, że raczej nie będę musiał się zbytnio
sprężać, jednak po pierwszej pętli okazało się że cały czas miałem „ogona”,
który nie odpuszczał.
Nic , tylko trzeba było cisnąć. Na czwartej pętli
dysponując jeszcze siłami ,parokrotnie szarpnąłem tempo , by wybadać , a nawet
zmęczyć rywala. Jednak on twardo się mnie trzymał, bo tylko słyszałem jego
odbicia biegowe za sobą. Po wejściu na ostatnią , piątą pętlę , czułem że
jeszcze mam rezerwy siłowe i po jej jednej czwartej przystąpiłem do
mocniejszego , ale długiego finiszu. I to była dobra decyzja, bo udało się
uzyskać lekką przewagą. Ważne było to, tym bardziej ,że ostatni krosowy odcinek
około pięćdziesięciu metrów odbywał się po muldziastej trawie i tu warto było
zwolnić dla kontroli podłoża, by się nie kontuzjować. Potem był już tylko
krótki odcinek chodnikowy do mety. Plan się powiódł i na metę udało wpaść się
pierwszym dodatkowo z satysfakcją , że trzeba było jednak powalczyć. Kolega
Kamil zdaje się ,że był czwarty i w swojej kategorii ,też nie ominęło go
podium, co stanowiło element dowartościowania w wyzwaniach jakie sobie stawia.
Podsumowując , miejsce , organizatorzy,
atmosfera i sam pomysł imprezy godny pozazdroszczenia dla innych organizacji
lokalnych. Pozostaliśmy do końca ceremonii i oklaskiwaliśmy zwycięzców w całej
edycji ,a ostatnią konkurencję w której właśnie braliśmy udział poprzedzał
jeszcze wyścig rowerowy, jazda na nartach biegowych i pływanie (to zapewne na
basenie) oczywiście przeprowadzane w odpowiednich porach roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz